Η μητρότητα… Το πιο μεγάλο και ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια στη ζωή μιας γυναίκας. Προετοιμαζόμαστε για αυτό σε όλη την πορεία της ζωής μας. Ποια από εμάς δεν είχε μια κούκλα μωρό (μπορεί και πάνω από μια) που το τάιζε, το άλλαζε, το φρόντιζε, το έβαζε για ύπνο; Τι συμβαίνει όμως όταν πλέον καλούμαστε να υιοθετήσουμε αυτόν τον ρόλο στην πραγματικότητα;
Η Υποστήριξη των Δικών Σου Ανθρώπων
Οι πιο κοντινοί σου άνθρωποι θα είναι δίπλα σου σε όλη την πορεία αυτού του ταξιδιού. Οι πληροφορίες και τα ερεθίσματα που μπορεί να λαμβάνεις είναι πολλά. Οι εμπειρίες που θα σου αφηγούνται είναι ακόμα περισσότερες. Πώς ξέρεις ποιο είναι το πιο σωστό να κάνεις σε κάθε περίπτωση;
Κοινές Συμβουλές και Μύθοι
- “Μην το έχεις όλη την ώρα πάνω σου το παιδί, μετά δεν θα ξεκολλάει!”
- “Mην το παίρνεις αγκαλιά κάθε φορά που κλαίει, γιατί θα κακομάθει!”
- “Mην τρέχεις όλη την ώρα από πίσω του, σε χειρίζεται.”
- “Εγώ όταν σε είχα μωρό σε είχα μάθει να κοιμάσαι μόνη σου. Ε, στην αρχή έκλαιγες αλλά μετά από λίγο σταμάταγες και κοιμόσουνα.”
Όλα αυτά που θα ακούσεις μπορεί να είναι χρήσιμο να τα ξέρεις, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι και τα κατάλληλα για κάθε περίπτωση.
Η Προσαρμογή του Μωρού στον Νέο Κόσμο
Ένα μωρό έχει συνηθίσει να βρίσκεται στην κοιλιά της μητέρας του. Αυτό είναι το μόνο περιβάλλον που ξέρει: ένα περιβάλλον με ιδανική θερμοκρασία, ήχους, ασφάλεια και χωρίς πείνα, δίψα ή πόνο. Από τη στιγμή που γεννιέται, μεταφέρεται σε έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό: κρύο, φωτεινό, γεμάτο θορύβους. Αυτό είναι ένα τεράστιο σοκ για εκείνο.
Η Σχέση Μητέρας-Μωρού
Τους πρώτους μήνες της ζωής του, το μωρό δεν καταλαβαίνει πού τελειώνει εκείνο και πού αρχίζει ο υπόλοιπος κόσμος. Δεν αντιλαμβάνεται τα όριά του ούτε αναγνωρίζει τον εαυτό του ως ξεχωριστή οντότητα από τη μαμά του. Για αυτό ηρεμεί μόνο στην αγκαλιά της, επειδή η αγκαλιά της προσομοιάζει στο γνώριμο περιβάλλον της μήτρας.
Οι ανάγκες του δεν είναι μόνο βιολογικές (επιβίωση), αλλά και συναισθηματικές, επηρεάζοντας τη μελλοντική ψυχοσύνθεση και διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Όπως η στέρηση τροφής είναι επιβλαβής, έτσι και η στέρηση αγκαλιάς και συναισθηματικής σύνδεσης είναι δυνατόν να δημιουργήσει αρνητικά εντυπώματα στον ενήλικο ψυχισμό του.
Η Αγκαλιά Δεν Κακομαθαίνει το Μωρό
Η νευρολογική ανάπτυξη ενός μωρού δεν του επιτρέπει να κατανοήσει την έννοια της εκμετάλλευσης. Το κλάμα του δεν είναι εγωιστικό ή χειριστικό. Είναι η μόνη του μορφή επικοινωνίας. Η επαναλαμβανόμενη μη κάλυψη των αναγκών του μπορεί να οδηγήσει σε τραύματα που επηρεάζουν τη συναισθηματική του υγεία στο μέλλον.
Η αγκαλιά και η στοργή που θα λάβει από εσάς είναι οι μοναδικοί παράγοντες που του προσφέρουν ασφάλεια και θαλπωρή. Μην ανησυχείτε ότι η αγκαλιά θα δημιουργήσει έναν ψυχικά εξαρτημένο ενήλικα. Το αντίθετο: για να μεγαλώσει ανεξάρτητο και συναισθηματικά ώριμο, χρειάζεται ασφαλείς βάσεις και έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τους γονείς του. Για να μπορέσει να φύγει από εσάς κάποια στιγμή, θα πρέπει να ξέρει ότι θα είστε πάντα εκεί.
Η αγάπη και η αγκαλιά μιας μητέρας ποτέ δεν “κακόμαθαν” κανένα παιδί. Αντιθέτως, αποτελούν τη βάση για τη συναισθηματική του υγεία και ισορροπία. Δώστε όσες περισσότερες μπορείτε!
Θες να μάθεις περισσότερα για την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και την μητρότητα; Έλα στον επόμενο κύκλο μαθημάτων προετοιμασίας για εγκύους στο my Natàlis.